เพื่อนสนิทที่รู้ใจ
หนังสือโคตรโกง
ตำรับโกงที่ไม่อยากให้ท่านถูกโกง
โคตรโกง
เราไม่ได้สอนให้คุณโกง แต่แนะนำให้คุณเห็นซึ้งถึงเลห์โกง
- เพื่อนสนิทที่รู้ใจ
ผู้เปิดเผยความลับฟ้า
ต้องถูกฟ้าลงทัณฑ์
ผู้ล้วงถามความลับคน
ต้องถูกคนเกลียดชัง
"แต่ว่าฉันเตรียมอาหารไว้แล้ว...เอาเถอะ ขอบใจ....ลา..."
เสี้ยวอิงไม่ทันพูดลาก่อน อีกฝ่ายหนึ่งก็ชิงวางหูโทรศัพท์ ปล่อยให้เธอนั่งนิ่ง มือถือหูโทรศัพท์ค้างไว้ ในห้องทำงานที่ว่างเปล่า เสียงตุ๊ดๆ ฟังดูระคายหูอยู่บ้าง
"มีเรื่องอะไรไม่สบายใจ? มือข้างหนึ่งยื่นมา ช่วยวางหูโทรศัพท์ให้เธอ เสี้ยวอิงเงยหน้าขึ้น เห็นเป็นคุณผู้หญิงถังซึ่งพึ่งมาทำงานใหม่
"ไม่มีอะไร" เธอพูดปด "ทำไมยังไม่กลับบ้าน"?
"ที่บ้านไม่มีอะไรทำ อยู่ที่ทำงานอบอุ่นดี"
เสี่ยวอิงเหลือบตามองดูผู้หญิงที่อายุอานามใกล้วัยกลางคนคนนี้ ใครต่อใครบอกหล่อนว่าไม่น่าคบ แต่เธอพบความอ้างว้างชนิดหนึ่ง เป็นความอ้างว้างที่คล้ายกับตัวเธอ เมื่อเห็นความอ้างว้างของคนอื่น เสี้ยวอิงค่อยผ่อนคลาย สลัดเรือนผมไปด้านหลัง พูดยิ้มๆ
"ออกไปทานอาหารค่ำด้วยกันไหม? ฉันเลี้ยงเอง"
ไม่มีใครรู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเสี้ยวอิง นอกเสียจาก "เขา" แม่ล่ะเวลานี้ยังเพิ่มคุณผู้หญิงขังอีกคนหนึ่ง
จนกระทั่งตบท้ายด้วยกาแฟเธอค่อยบอกว่าวันนี้เป็นวันเกิดของตัวเองนึกไม่ถึงคุณผู้หญิงถังไม่มีท่าทีแปลกใจ เพียงยิ้มนิดหนึ่ง
"วันเกิดของฉันก็มักผ่านไปอย่างนี้ เขาติดธุระอยู่เรื่อย มักโทร.มาขอโทษ ทำให้ฉันเสียเวลาจัดอาหารสูญเปล่า นั่งเหม่อมองเทียนไขพร้อมกับหลั่งน้ำตา..."
เสี้ยวอิงตกตะลึง เธอพบว่าคุณผู้หญิงถามตรงหน้าเหมือนกระจกบานหนึ่ง ทำให้เธอมองเห็นตัวเอง
น้ำตาที่กลั้นเอาไว้พรั่งพรูออกมา เธอรีบหยิบผ้ากันเปื้อนขึ้นมาปิดบัง แต่ยังถูกคุณผู้หญิงถังเหลือบเห็นเข้า
"มีเรื่องอะไรทำให้เธอเสียใจ? หรือว่า..."
ทำนบหัวใจของเสี้ยวอิงพังทลายลง ความในใจที่ไม่เคยแพร่พรายบอกกับใครมาก่อน ถ้ารักพรั่งพรูออกไปพร้อมกับน้ำตา
เมื่อเราจบก็เป็นเวลาดึกๆ คุณผู้หญิงถังขับรถส่งเธอที่บ้าน นี่ก็เป็นครั้งแรกของเสี้ยวอิง ถึงแม้เป็นเพื่อนร่วมงานสนิทแค่ไหน เธอก็ไม่เคยพามาที่บ้าน นี่เป็นความลับของเธอกับ "เขา" ให้ใครรู้ไม่ได้
แต่ว่าคืนนี้เธอรู้สึกผ่อนคลาย เห็นว่าได้พบคนที่มีความปวดร้าว ได้รับความทุกข์ทรมานเหมือนกับเธอคนหนึ่ง รู้สึกว่าตัวเองไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป
ชั่วค่ำคืนเดียว คุณผู้หญิงถังกลายเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเธอ แต่ว่าเธอไม่เข้าใจ ทำไมเพื่อนร่วมงานคนอื่นเริ่มมองเธอด้วยสายตาแปลกๆบางครั้งเสียงโทรศัพท์บนโต๊ะพอดังขึ้น เธอรู้สึกว่ามีสายตาหลายคู่มองมาที่เธอคอยฟังคำสนทนาของเธอ
จนกระทั่งวันหนึ่ง เพื่อนผู้หญิงอีกคนหนึ่งแอบพูดกับเธอว่า
"ทุกคนรู้เรื่องของเธอหมดแล้ว ความจริงเธอไม่น่าบอกเลย คนอื่นร่วมงานกัน 6-7 ปีเธอยังไม่บอก คุณถังเพิ่งมาใหม่ทำไมบอกให้หล่อนรู้? หล่อนเที่ยวโพนทนาว่ารู้ความลับของเธอหมด"
"แต่ว่าหล่อน...หล่อนก็..."
"หล่อนหลงรักผู้ชายที่มีภรรยาเหมือนเธอหรือ? นั่นเป็นเรื่องที่กูขึ้นมา หล่อนพึ่งแต่งงานเมื่อต้นปีนี้"
เสี้ยวอิงอดไม่ได้ที่แล่นไปหาคุณผู้หญิงถัง ถามเบาๆด้วยความแค้นใจ
"เธอทำไมบอกเรื่องของฉันกับคนอื่น? เธอเพิ่งแต่งงาน แล้วทำไมหลอกฉัน?"
คุณผู้หญิงถังเหลียวหน้ามาช้าๆ
"เพื่อคบกันเป็นเพื่อนไง ฉันเห็นเธอเสียอกเสียใจ เดาว่าต้องเป็นเรื่องอย่างนั้น จึงแต่งนิทานขึ้นมาเพื่อให้เธอสบายใจ"
เธอหยุดยิ้มนิดหนึ่ง "อีกอย่างถ้าฉันไม่แต่งนิทานอย่างนั้น เธอคงไม่เล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟัง"
......หมายเหตุ.....
มีอยู่วันหนึ่งมีนิสิตสาวคนหนึ่งมาที่ห้องทำงานของผม พอเข้ามาก็ถามวันเดือนปีเกิดของผม ต่อจากนั้นเปิดเครื่อง Palmtop Computer หรือคอมพิวเตอร์ขนาดฝ่ามือออกมา บันทึกชื่อและวันเกิดของผมเข้าไปบนจอคอมพิวเตอร์ก็ปรากฏรูปกราฟต่างๆขึ้น รวมทั้ง "ดวงชะตา" ของผม
นิสิตสาวท่องออกมาทีละวรรคตอน ถามผมว่าทายแม่นไหม
ผมดุยิ้มๆว่า หัดอะไรไม่หัด หัดเป็นหมอดู แต่เธอบอกว่า
"อาจารย์รู้ไหม คอมพิวเตอร์ขนาดฝ่ามือของหนูเครื่องนี้ ช่วยให้คบเพื่อนมากมาย เมื่อพบคนแปลกหน้าหนูแค่หยิบเครื่องคอมพิวเตอร์ขนาดฝ่ามือออกมา ถามว่าอยากให้ทำนายไหมก็จะรู้ชื่อและวันเดือนปีเกิดของเขาต่อจากนั้นไม่สนใจว่าแม่นไม่แม่น ถ้าทายถูก เขาจะผงกหัว ถ้าทายผิด เขาจะสั่นหัว ไม่นานหนูจะรู้จักคนในครอบครัวของเขาทุกคน อีกอย่างหนึ่ง..." เธอพูดอย่างมีลับลมคมนัย "อาจารย์ต้องรู้ว่า เมื่อคนคนหนึ่งบอกความลับของเขาต่ออาจารย์ เขาจะดีต่ออาจารย์เป็นพิเศษ นี่เป็นกลยุทธ์ของหนู"
จากคำพูดของนิสิตสาวคนนี้ บวกกับเรื่องราวในตอนต้น ทำให้พวกเรารู้ว่า การจะผูกสัมพันธ์กับคนคนหนึ่งเป็นพิเศษ วิธีที่ตรงที่สุดคือ ร่วมรับรู้ความลับของเขาเพื่อบรรลุถึงจุดหมายนี้ แต่ละคนจะใช้วิธีการต่างๆ เช่น ทำนายโชคชะตาให้คุณ ทดสอบทายใจของคุณ และนำความลับของพวกเขา แลกกับความรักของคุณ บางครั้งใช้ "ความลับปลอม" แลกกับ "ความรักจริง" ของคุณ
แต่พวกเราก็ควรรู้ว่า "คบกันผิวเผินพูดจาล่วงลึกเป็นข้อห้ามของผู้ดี และเป็นความไม่สำรวมของไพร่"
หลังจากที่เขาบอกความลับของตัวเองกับคุณอาจไม่สบายใจเพราะเขาไม่แน่ใจว่า คุณจะเปิดเผยความลับของเขาออกไปหรือเปล่า
ฉะนั้นวิธีที่รวบรัดที่สุดคือ เขาจะให้คุณบอกความลับของคุณออกมา เหมือนกับสังคมในหมู่โจร เวลารับสมาชิกใหม่ ต้องให้เขาทำงานอย่างหนึ่ง เพื่อพิสูจน์ถึงความภักดี หรือเวลาจะฆ่าคน จะส่งปืนให้กับมือใหม่ สั่งให้เขายิง "ซ้ำ" อีกนับหนึ่ง
ถ้าหากทำตาม ก็จะตกเป็นผู้ต้องหา นับตั้งแต่นั้นถอนตัวออกไปไม่ได้
ขณะเดียวกัน ถ้าหากคนอื่นบอกความลับต่อคุณแลกกับความลับของคุณ คุณก็ต้องระวัง หากว่าคุณบอกเรื่องของเขา เขาก็จะแฉเรื่องของคุณ
ถ้าหากเป็นแค่นี้ยังพอทำเนา ปัญหาอยู่ที่ถ้าคุณไม่ยิง "ซ้ำ" อีกนัดหนึ่ง และถ้าคุณไม่ยอมบอกความลับของคุณ หรือว่าคุณไม่มีความลับอะไรจะบอก น่ากลัวคุณต้องเคราะห์ร้าย กระสุนนัดนั้นอาจเจาะสมองของคุณ ถึงแม้อีกฝ่ายหนึ่งไม่มีปืนจัดการกับคุณ ในใจเขาจะนึกระแวงคุณ เห็นว่าคุณกำความลับของเขาไว้ สักวันหนึ่งเกิดการสู้รบ ในมือของเขามีปืนกระบอกหนึ่ง เมื่อพบกับคุณ อาจเล็งฝากกระบอกปืนใส่คุณ
ฉะนั้นพวกเราควรรู้ว่า ไม่ว่าการบอกความลับของตัวเองกับคนอื่น หรือว่ารับฟังความลับของคนอื่นล้วนแล้วแต่ไม่มีประโยชน์ คุณอาจได้ "ประโยชน์ระยะสั้น" และอาจเกิด "ภัยระยะยาว" อย่าว่าแต่ในระหว่างสื่อสารบอกความลับ ยังจะเกิดผลแทรกซ้อนตามมาอีกมาก